(1906- 1954)
1906’da Adapazarı’nda doğdu. İstanbul Erkek Lisesi’nde başladığı ortaöğrenimini Bursa Lisesi’nde tamamladı. 1928’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türkoloji Bölümü’ne girdi. 1930’da babasının isteği üzerine, iktisat öğrenimi için İsviçre’ye gitti. Ardından Fransa’ya geçti ve Grenoble’da üç yıl yaşadı.
Fransa’dan döndükten sonra bir süre Halıcıoğlu Ermeni Yetim Mektebi’nde Türkçe öğretmenliği yaptı. Babasının isteğine uyarak ticarete atıldı ancak başarılı olamadı. 1939’da babasının ölümünden sonra annesiyle birlikte Burgazada’da oturmaya başladı. O yıl geçimini yalnızca yazarak sağlamaya karar verdi.
Yazarlığa lise yıllarında başladı. İlk yazısı “Uçurtmalar” 1929’da, Milliyet gazetesinde yayımlandı. Şiir, öykü ve romanlarında; denizi, çocukları, emekçileri, İstanbul’u konu edindi. 1953’de Uluslararası Mark Twain Derneği tarafından çağdaş edebiyata yaptığı katkılarından dolayı onur üyeliğine seçildi. 1954 yılında İstanbul’da öldü. Ölümünden sonra 1955’de adını yaşatmak için annesi tarafından “Sait Faik Hikâye Armağanı” konuldu. 1964’de Burgazada’daki evi “Sait Faik Müzesi” adıyla müzeye dönüştürüldü…
Yapıtlarından başlıcaları:
Semaver (1936), Sarnıç (1939), Şahmerdan (1940), Medar-ı Maişet Motoru (1944), Lüzumsuz Adam (1948), Havada Bulut (1951), Kumpanya (1951), Son Kuşlar (1952), Kayıp Aranıyor (1953), Şimdi Sevişme Vakti (1953), Alemdağ'da Var Bir Yılan (1954), Az Şekerli (1954), Tüneldeki Çocuk (1955), Mahkeme Kapısı (1956), Balıkçının Ölümü-Yaşasın Edebiyat (1977), Müthiş Bir Tren (1981), Sevgiliye Mektup (1987).
Sait Faik Abasıyanık isimli sanatçının sitemizde kayıtlı çalışmaları
Meraklısı İçin Öyle Bir Hikaye
Yorumlar
- ( 10/31/2012 )
|
