Bizim Tiyatro’nun yirmi besinci yilinda- uzun bir süredir üzerinde çalistigi, Zafer Diper’in oynadigi tek kisilik oyun- Özkiyim’in kahramani Karl Schmitt, Berlin’de doguyor. Çocuklugunu ve ilk gençligini bu kentte geçirirken, 68 kusaginin tanigi oluyor, düsünsel temellerini bu dönemde olusturuyor. Bir eylemde tutuklaniyor, iskenceler görüyor ve bir süre hapiste yattiktan sonra özgürlügüne kavusuyor. Daha sonra dünyanin dört bir yanini dolasip belgesel filmler yapiyor. Ama çekecegi son filmin konusu kendisi oluyor. Yasadigi tarihel süreci, filmlerden-belgesellerden kurgulayarak anlatmayi, geriye bir veda kaseti birakarak, özüne kiymayi düsünüyor. Bunu yapmayi amaçlarken de, özkiyimin tarihçesine girmeyi, yüzyilin diger taniklarina rol vermeyi tasarliyor: Debord’a, Gary’e, Amery’e, Baader- Meinhof’a, Vietnamli Kiz’a, Strauss’a, Feda’ya, vd…