20 MART DÜNYA ÇOCUK VE GENÇLİK TİYATROLARI ULUSAL BİLDİRİSİ
Turgut Özakman
Çocuğun ve gencin, büyüklerin küçük örnekleri olduğu kanısı, 20.yüzyılda terk edildi. Onların farklı, kendilerine özgü oldukları, önemleri ve özellikleri anlaşıldı, varlıkları kabul edildi.
Bu anlayış tıbbı, psikoloji ve pedagojiyi etkilemekle kalmadı, hayatı da yeniden biçimlendirdi. Eğitim teknikleri değişti. Çocuklar için anaokulları, bahçeler açıldı, şiirler, şarkılar yazıldı, dergiler, öyküler ve romanlar yayımlanmaya, filimler çevrilmeye başladı. Bu akım genişleyerek gençleri de kapsadı, onlar için de özgün birimler ve kurumlar, hatta Bakanlık kurulmasına, gençlik akımlarının daha ciddiyetle değerlendirilmesine yol açtı.
Bu olgu en güzel etkisini tiyatroda gösterdi, çocuk ve gençlik tiyatrosu çok önemli bir tür olarak tiyatro sanatında yerini aldı.
Bu türü tanıdığımız sırada çocuk ve gençlik tiyatroları gelişme halindeydi. Gelişimi aynı hızla izlemeyi başardığımızı söylemek zor. Bu yüzden türün sadece tiyatrodan ibaret olmadığını yakalamamız hayli vakit aldı.
Çocuk ve gençlik tiyatrosunu, salt bir çocuk ya da gençlik oyununun oynanışı olarak görmenin, bu güzel türün varlık nedenine ve amacına da, bu türün hedef kitlesine de haksızlık olduğunu artık biliyoruz.
Bir çocuk ve gençlik tiyatrosu, toplumsallaştırıcı, ufuk açıcı, görgü sağlayıcı, yaşama sevinci ve bilgi verici birçok etkinlik, gösteri ve çalışmanın yapıldığı bir yer ve kuruluştur.
Devlet Tiyatrolarında bu anlayışa uygun olarak 1986 yılında bir Çocuk ve Gençlik Tiyatrosu birimi kurulmuş, bu çaba için özel bir kadro oluşturulmuş, etkinlikler başlamıştı. Yazık ki bu birimin önemini, devlet tiyatrosunun misyonunu kavrayamamış bir kısır ve hoyrat anlayış, bu kuruluşu ve kadroyu ilk fırsatta dağıttı. Dağıtılmasaydı şimdi o birim bütün çocuk ve gençlik tiyatroları için bir okul, olgun bir örnek, deneyce zengin bir ilkyardım merkezi olarak hizmet üretiyor ve dağıtıyor olacaktı.
İyi, güzel ve doğru olan hiçbir şey için geç kalınmış olmaz.
Çocuğa, gence, sanata, sanatın erdemine saygı duyan bütün tiyatroların, belediyelerin, bu arada Devlet Tiyatrolarının, böyle çok yönlü, çok amaçlı çocuk ve gençlik tiyatroları kurmasını yürekten diliyorum.
Tiyatro sanatının bir şenlik, bir bayram, bir şölen olduğunu bilen, bu tiyatro türüne emek ve önem veren fedailer, gönüllüler, emekçiler, yaratıcıları ve araştırmacılar ile sevgili çocuklarımızı ve gençlerimizi sevgiyle kucaklıyorum.
TURGUT ÖZAKMAN
Yazarın Tüm Yazıları
Paylaş 
Yorumlar
|
