| Tiyatro Kursu  | Şirket Tiyatrosu
Tiyatro Dünyası
Tiyatro Dünyası Bu Sahnede...
 
Ana Sayfa  |  Hakkımızda  |  Yazılar  |  Haberler  |  Yazarlar  |  Tiyatro Oyunları  |  Tiyatro Grupları  |  Sanatçılar  |  Kaynak  |  Duyuru Panosu  |
Zaman Dilimlerine Değer Kazandırmak
Üstün Akmen



Ben bir tiyatro eleştirmeniyim.

Sahne sanatları ustaları eleştiriye açık, içtenlikli ve incelikli kişiliğimi över; tüm olanaksızlıklara, engel(leme)lere karşın etkinliğini yoğunlukla sürdürmeyi becerebilen (ağırlıklı olarak) tiyatromuz ortamında olabildiğince çok oyun/eser izleme/değerlendirme sorumluluğunda ön sırada olmamı her daim alkışlar. Uğraşımın doğal uzantısı olarak ödül seçici kurullarında da yer alırım, kurul üyelikleri yanı sıra başkanlıklarını da yaparım.

Üretkenim, çalışkanım.


BİZİM DÜNYAMIZDA SAHTEKÂRLARA YER YOK
Çalışkan olduğumdandır, yaz ayları geldiğinde tiyatro, opera, bale sezonuna ara verildiğinde, deniz kenarındaki şemsiye altında bağdaş kurmam, köşemi boş bırakmam. Güncel ile siyaset ile dünya halleri ile uğraşırım. Zamanı gelir magazine bile bulaşırım. Hilekârlara, oyunbazlara, hokkabazlara, kumpas kuruculara, dolandırıcılara, katakulli yapanlara, tuzak kuranlara savaş açarım, karınca kaderince hiç değilse çelme takarım. Yani içinde yaşadığım toplumu ketenpereye getirenlerle, getirmek isteyenlerle gerekirse bire bir uğraşırım. Tiyatrosuz, operasız, balesiz, konsersiz günlerimde kendimle dalga geçmeyi, alay etmeyi başarırım.

YAŞAMI ANLAMLI KILAN, SONU BİLMEK
Ara sıra da, yaşamın bir anında yaşadıklarımı, tüm yaşamı boyunca yaşayamayan ne çok insan var diye düşünürüm. Esasında, yaşadığım her anın değerli olduğunu bilirim ve ona göre yaşamaya çabalarım. Kimi zaman yaşamaktan bıktığım da olmaz değil hani! O zaman içimden: “Nasıl olsa öleceğim” diye geçiririm, bu gerçek ile yaşamak zorunda olduğumu bilirim. Kendimi apar topar toparlar, yaşamın değerini bir an bile olsun aklımdan çıkarmamaya özen gösteririm. Yaşamı anlamlı kılanın, bir gün sonlanacağımı bilmek olduğunun bilincini yeniden oluştururum.

İÇGÜDÜSEL DÜŞÜNCE JİMNASTİĞİ
Benim esas merak ettiğim, bedenimin yok olduğunda geriye ne kalacağı hususu! Eş/dostun her ölüm haberinde kendime bu soruyu sorarım. Yanıt ya da yanıtlarını ararım. Esasen bu benim için sondan bir tür kaçış değil, içgüdüsel yaptığım bir düşünce jimnastiğidir. Bu içgüdümü asla yok etmek istemem. Gerçeği hiçbir zaman ürkütücü olarak algılamayı denemem. Hani, beden içinde dolaştırdığımız ruhumuzun, eğitilmek ve öğrenmek için belki daha birçok kez “bedenleşeceğini” söylüyorlar ya, ay işte buna hiç inanmam, inanmanın kıyısından bile geçmem. Yahya Kemal Beyatlı da şiirinde: "Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile/avunmak istemeyiz böyle bir teselliyle" diyor ya, bu dizeleri de sıradan bir kaçış yolu, bir karabasan, bir fantezi olarak yorumlarım.

İKİNCİ KEZ DÜNYAYA GELİNİR Mİ?
Böyle derim, ama zaman zaman ikinci kez yaşayacağımı düşünmeden de edemem. İkinci kez dünyaya geldiğimde neler yapıp, neler yapamayacağımı da kafamın içinde kurgular dururum. O zaman, aman hata yapmayayım diye yaşamaz, daha çok hata yapardım diye düşünürüm. “Mükemmeliyetçi” olmaz, “olduğu kadar”da karar kılardım diye için için keyif alırım. Daha çok içki içmeyi, daha çok neşeli olmayı programlarım. Daha az ciddi olacağımı şimdiden bilirim. Daha fazla riske girebilmeyi, daha çok gezmeyi, güneşi daha da erken doğurtmayı düşlerim… Kolesterolüm mü yükselecek, trigliseridim mi tavan yapacak düşünmeden, daha fazla beyin salatası, daha fazla menemen, daha fazla sucuklu yumurta yemeyi hayal ederim. Ölçüyü aşacak oranda âşık olmayı amaçlarım.

İyi de, öleceğimi bile bile nasıl yaşıyorum ben?

Ne bekliyorum yaşamaktan?

Neler emiyorum yaşarken?

Ölen her dostumun, tanışımın arkasından kendi kendime: “Ne bekliyordu yaşamdan acaba ve ne kadarını aldı” diye sorarım, yanıt bulamam. Ne kadar yaşayacağımızı önceden kestirsek, bu soruları yanıtlama cesaretini de ediniriz eminim, ama ne kadar yaşayacağımızı bilemiyoruz ki!

NEREDE, NASIL, KAÇ YAŞINDA
Ne kadar yaşayacağımızı bilemiyoruz ve ölüm kabullenilmesi gereken zor bir durum tamam da, her zaman trafik ya da uçak kazalarıyla ya da ne bileyim “sıralı” gelmiyor. Şairin dediği gibi “kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında” vasıl olacağı pek belli olmuyor. Örneğin geçenlerde gazetede okudum, Iraklı terörist Khay Rahnajet, içinde bomba olan paketi postayla suikast adresine göndermeye kalkmış, ancak paketin üstüne eksik pul yapıştırdığından paket ev adresine geri gönderilmiş. İçinde bomba olduğunu unutan acemi terörist paketi açmış ve bummm!

Bu olaya çok gülüyorum.

Böyle bir olaya “kader” ya da “alın yazısı” diyenler de olabilir, ama ben doğrudan “ölüm” ya da “beklenmedik ölüm” olarak değerlendiriyorum.

SIRADAN OLMAYAN ÖLÜMLER
Beklenmedik ölüm?

Mısırlı çiftçinin yaşam öyküsündeki gibi…

Mısırlı çiftçi Nil Nehri´ne düşen tavuğunu kurtarmak için suya atlamış, ancak girdaba yakalanmış. Kıyıya dönemeyince, bağırarak yardım istemiş. Bunun üzerine oğlu atlamış suya. O da girdaba kapılmaz mı? Başlamışlar birlikte yardım istemeye. Derken adamın kızı, ardından karısı aynı kaderi paylaşmış. Sonunda tavuk, ardında dört ceset bırakarak ölümden kurtulmuş. Ya da başka bir deyimle, ölenlerin arkasında ölmekten paçayı sıyırmış bir tavuk kalmış.

GERİDE BIRAKILACAK OLAN
Ben arkamda ne bırakacağım?
Yarına canlı olarak başlama garantimin olmadığını biliyorum da, galiba o nedenle arkamda ne bırakacağımı merak ediyorum. Para pul değil bırakacağım, hanlar apartmanlar da değil, orası kesin. Ölüm her insana şah damarından daha yakın, bunu da biliyorum ve o nedenle ne bırakacağımı düşünüyorum.

Sabahları uyandığımda, lavaboda yüzümü yıkarken kendimi bir maça çıkacakmış gibi duyumsuyorum. Maçın sonucu belli, ancak ne zaman biteceği belli değil.

Böyle duygu olur mu?

Oluyor ve bana inanılmaz keyif veriyor. Bitiş süresini bilmediğim, sonucunu kestirdiğim bir maça çıkmak… Kimse bu maçı nasıl oynayacağımla, maçın kurallarıyla falan ilgilenmiyor. Takım düzenimde, topu tepişimde, hızlı ya da yavaş oluşumda tamamen özgürüm. Özgür iradem sabah sabah şaha kalkarak beni selamlıyor, günü bu selamla emzikliyorum.

O zaman, zaman dilimleri daha bir değer kazanıyor.

SORGUSUZ SUALSİZ YAŞAMAK
Kimi sabahlar ise, yaşamın sonuçta bir ölüm sunduğu, bu nedenle hiçbir beklentisinin olmaması gerektiğini düşünüp, o günkü yaşam tarzımı bu düşünceden yönlendiriyorum. Bir şey alamayacağımı düşündüğüm yaşam için neden özveride bulunayım? Gene de, maç süresince fiziksel dünyanın sunduğu zevklerden tepe noktada yararlanarak yaşamı bir eğlence merkezi haline getirdiğim oluyor. Bedensel istekleri bastırmak ya da onları yaşamın temel amacı yapmak… Yaşamda vermeden almak ya da alamayacağını düşünerek vermemek… O zaman, tutunduğum ip “ne için yaşıyorum” sorusunu sormamamı, sadece yaşamamı emrediyor, ben de sadece yaşıyorum.

ÖRNEK Mİ İSTİYORSUNUZ
Örnekler çok: Sibirya’nın köylerinden birinde bir cenaze mezarlığa götürülüyormuş. Mısır tarlasının ortasında, tabut köylülerin ellerinden kayıvermiş. Tabutun içindeki ceset dereye yuvarlanmış. Akıntı, cesedi dinamitle avlanan balıkçıların yanına sürüklemiş. Balıkçılar "herifi acaba dinamitle biz mi öldürdük" kuşkusuyla, cansız bedeni askeri kışla tellerine asmışlar. Nöbetçi er, bölgeye birinin yaklaştığını sanmış, cesedi yaylım ateşine tutmuş. Hemen ambulans çağırılmış. Delik deşik ceset, hastaneye kaldırılmış. Operasyon tam altı saat sürmüş. Ameliyattan çıkan doktor, alnından akan terleri silmiş: "Çok zor oldu,” demiş, “ama galiba yaşayacak.”
Benim böyle bir şansım olacağını hiç sanmıyorum.

YAŞAMI GÜZELLEŞTİRMEK
Son günlerde en iyi bildiğim, insanoğlunun ortalama yaşam süresinin 70 yıl olarak saptandığı. Bu süreyi dünya tarihiyle karşılaştırıyorum, bana hiç de uzun gelmiyor. Benim de ortalama süreye ulaşmama ramak kaldı, elbette ondandır böylesine duyarlı oluşum. Son günlerde yaşadığım süre içinde yaptıklarımı sürekli düşünür, gözlerimin önüne getirir oldum. Savaşanlara, kavga edenlere müthiş kızıyorum. Hilekârlara, oyunbazlara, hokkabazlara, kumpas kuruculara, dolandırıcılara, katakulli yapanlara, tuzak kuranlara, içinde yaşadığım toplumu ketenpereye getirenlere bu yüzden illet oluyorum. Oysa yaşamı güzelleştirmek, güzel görmek ve insanları kırmadan yaşamak elimizde... Yaşamdaki her anımızı güzel kılmak için özgür irademizi kullanabilecek varlıklarız biz. Özgür irademizi kullanabilecek güç avucumuzun içinde.

ÖLÜM ANINI DÜŞÜNMEK
Ölüm anımı düşündüğümde avucumun içindeki bu güç geliyor dikiliyor karşıma, sevgilime göz kırpıyorum.

Aklım bana gerçeği öğretmiş, kof inançla işim yok benim!

Ben sadece, ölüm anım geldiğinde, geride beni unutturmayacak bir iyilik bırakıp bırakmadığımdan, çevreme sevgi salgılayıp salgılamadığımdan emin olmak istiyorum.

Yoksa şairin “taht misali musalla taşı”nı hiç mi hiç umursamıyorum.

Üstün Akmen
Evrensel


Yazarın Tüm Yazıları


Paylaş      
Yorumlar

Bu Oyun Hakkındaki Görüşlerinizi Paylaşın !

İsim
Mail  (Yayınlanmayacak)
Yorum
Güvenlik Kodu= 506
Lütfen bu kodu yandaki kutuya yazınız
 

    Son Eklenen Yazılar     En Çok Okunan Güncel Yazılar
27 MART… UMUDUNU ARAYAN BİR GÜN (Ahmet Yapar)
YOKLAMA LİSTESİ (Skeç)
    Tüm Tiyatro Yazıları

    Bu Tarihte Yayınlanan Diğer Yazılar
    Bu yazının yayınlandığı tarihte gündemdeki diğer yazılar aşağıda listelenmiştir...

  • Tiyatro Neden Yapılır? (Kaan Erkam) - 10/13/2011
  • Işığa Uçak Bileti (M. Erkul Eğilmez) - 10/10/2011
  • Asu Maro'ya Açık Mektup (Salih Dündar Müftüoğlu) - 10/9/2011
  • Yazının Üstünde Uyumak ve Yaşamın Kayaları (Melih Anık) - 10/7/2011
  • TOMEB'den Bay Bilginer'e (Tiyatro Oyuncuları Meslek Birliği) - 10/5/2011
  • Yılmaz Güney Çok Yaşa (Üstün Akmen) - 10/3/2011
  • Yeni Sezon… Geç Kalınmış Yazılar/ Cüneyt Çalışkur'a Saygı ve Rahmetle… Kredi Kartı-Vak'aaaaa (İhsan Ata) - 10/3/2011
  • Medyatik Polis Rüstem (Mustafa Acar) - 10/3/2011
  • Haluk Bilginer'e Açık Mektup - Yakıştı mı? (Melih Anık) - 10/3/2011
  • Yazarlığın Ağırlığı, Eleştirmenin Hafifliği (Melih Anık) - 10/1/2011
  • Zaman Dilimlerine Değer Kazandırmak (Üstün Akmen) - 10/1/2011
  • Teşekkür Ederim Sevgili Seyirci… (Ayşe Burcu Eren Önen) - 9/26/2011
  • Oyun Seçme Sanatı (Melih Anık) - 9/20/2011
  • Geçmişin üzerimizde bıraktığı tatlı ekşi izler, buruk hüzünler (Pınar Çekirge) - 9/20/2011
  • AKM İçin Bu Kadar Yumurta ve Yumurtlama Yeter Be Bakanım (Üstün Akmen) - 9/20/2011
  • Karnı ağrıyan Prometheus - Zincire Vurullmuş Prometheus (Ayşe Burcu Eren Önen) - 9/19/2011
  • Yine Yeniden Her Zaman Tiyatro (Yurdagül Yurtseven) - 9/19/2011
  • Karanlığın Çocukları (Üzeyir Lokman Çaycı) - 9/16/2011
  • Kral Boş (Üzeyir Lokman Çaycı) - 9/16/2011
  • İstanbul AKM'yi Yakın! Ama Bekletmeyin, Kibritinizi Hemen Çakın! (Üstün Akmen) - 9/16/2011
  • Çocuk Tiyatrosu'nda Yeni Arayışlar – 1 (Rasim Aşın) - 9/16/2011
  • Kültür Politikaları ve Bir Kültür Çınarı : Faruk Pekin (Melih Anık) - 9/13/2011
  • Şems Unutma... (Ayşe Burcu Eren Önen) - 9/4/2011
  • Yazar ile Hayâli bir Sohbet (Melih Anık) - 9/4/2011
  • Sevinç Aktansel - Taziye Sayfası (Tiyatro Dünyası) - 8/26/2011
  • Generaller, Çay ve Barbekü / Boris Vian ve Engin Alkan (Melih Anık) - 8/18/2011
  • Kültür Ayrı Turizm Ayrı mı? (Özer Arslanpay) - 8/18/2011
  • Oyunculuk Bölümüne Girecek Adayın Bilmesi Gerekenler (İhsan Ata) - 8/17/2011
  • Bakan Günay'a Bir İki Zorunlu Hatırlatma (Üstün Akmen) - 8/17/2011
  • Bir -Münasebetsiz- Komedi (Röportaj) (Onur Şimşek) - 8/16/2011
  • Hillay Clinton'a Açık Çağrı: Artık Sabrımız Tükendi, ABD ve NATO Olaya El Koysun; AKM Yıkımı Durdurulsun! (Savaş Aykılıç) - 8/15/2011
  • Bir Damla Gözyaşı ve Tebessüm:Yeşim Koçak'tan Mutfak Söyleşileri (Melih Anık) - 8/15/2011
  • Üstü Kalsın (Arda Aydın) - 8/15/2011
  • Kız Kafası (Yurdagül Yurtseven) - 8/15/2011
  • Yeşim Özsoy Gülan Proje'si: Yüzyılın Aşkı (VDŞT) (Melih Anık) - 8/5/2011
  • Tiyatro Sanatının Başat Sorunlarından Eğitmen Olgusu - 1 (Hakan Urcu) - 8/3/2011
  • 20 Temmuz 2011 ve Köyümüzde Şenlik Var (Hüseyin Köroğlu) - 8/3/2011
  • Keşke (Arda Aydın) - 8/3/2011
  • Çiçek Arif'in -Çiçek Barı-ını da Mazime Gömdüm (Üstün Akmen) - 8/3/2011
  • Konservatuvar giriş sınavları (Tuncer Cücenoğlu) - 7/15/2011
  • Hasat Dansı (Metin Boran) - 7/15/2011


  • Tiyatro Kursu Başlıyor!
    12 Şubat'tan itibaren her PAZARTESİ Kadıköy'de!
    Çalışanlara yönelik hobi sınıfı!



    Duyuru Panosu!



    Son Eklenen Tiyatro Oyunları

         Güncel Yazılar

    Yazar olmak ister misiniz?
    Yazar olarak tiyatrodunyasi.com ailesine katılmak, yazılarınızı yüzbinlerce tiyatroseverle paylaşmak isterseniz tiyatrodunyasi@tiyatrodunyasi.com adresine mail gönderebilirsiniz...

    Mail Listemize Üye Olun

         Güncel Haberler
    Tiyatro Maydanoz, Nazım’ın Kadınları ile Sahnede
    Tekin Deniz: Dümbüllü kavuğunu kimseye devretmedi

    Tiyatro Dünyası'nı takip Edin
     
     |  ..