Yaşamın duygularımızı hızlı bir şekilde törpülediği, hayallerimizin sürekli ertelendiği ve sanatın birey yaşamında son sıralara atıldığı bir zaman dilimini hep beraber yaşıyoruz.Bedenen hareketli olan, ama hayallerini yitirmiş insanlara rastlamak zor olmasa gerek.Çünkü yaşamdan alınan haz oranı her geçen zaman biraz daha azalmakta ve iletişim teknolojilerinin geliştiği şu günlerde de her ne hikmetse birey biraz daha “yalnızlaşmakta.“

Elbette sosyal çözülmelerin bir çok nedeni vardır.Bu çözülmeleri iyi analiz edip doğru tespitlerle çözüme gidilmesi gerekiyor.Bizce de bu sebeplerin başında   “ bireyin kendini ifade edememe veya ifadesine karşılık bulamaması “  geliyor.Bireyin toplumca çıkmaza sokulması  son derece üzücü bir durumdur.Bu ve buna benzer toplum - birey ilişkilerine sanatın çekidüzen verebileceği kanısındayız..Bireye sanat  aracılığıyla “ sosyal hazları “ tattırmak tam da bu noktada çözümün kendisi olacaktır Biz Kafkas Üniversitesi Tiyatro Kulübü olarak bu amaçlarla hareket etmeye ve bireylere ulaşmaya özen gösteriyoruz.Bir 27 Mart daha geldi. İnsanlar, bir günlük de olsa tiyatro konuşacaklar, ta ki bir başka 27 Mart’a kadar susmak koşuluyla(!) Aslında ortada bir yığın olumsuzluk varken, “susmak “ “konuşmak “ kadar zor olsa gerek.Dünya Tiyatrolar Günü’nü sorunları bir tarafa bırakarak, bir günlüğüne de olsa  bayram coşkusuyla kutluyoruz.Bizden desteklerini esirgemeyen dostlarımıza sonsuz teşekkürlerimizi iletiyoruz.Son olarak Ali ERDOĞAN’ın bir sözüyle veda ediyoruz ;“ Tiyatroya gitmeyen toplumlar,sık sık oyuna gelirler . “

“ YAŞAMA AYNA TUTMAK DİLEĞİYLE…”  

Kafkas Üniversitesi

Tiyatro Kulübü